>>413
Laŭ la fort',
kaj mole vi min brakumus,
via spira voĉ',
ĝi lasis min soriri tuj en la feliĉ'.
En la sonĝ',
plu daŭre mi ja resti volus.
ĉe mi estu vi,
ĉe mi restu vi.
En favor' de vi kaj mi,
pro la ruband' ĝi ŝvebas.
Se vi estos ie,
mi kondukos min tien.

Venas al vi mi ja.
Venas al vi mi ja.
Tra la baro de la mond',